In teken van de Poëzieweek

In deze muzikale voorstelling rijgt Benjamin Vermeulen muziek aan elkaar met ‘brokskes’ van verhalen en beelden over verlies. Een must-see voor iedereen die al eens iets of iemand is kwijtgeraakt. 

Jaren na datum ging Benjamin Vermeulen stilstaan bij het veel te vroege verlies van zijn vader en later ook zijn moeder. Hij ging op de kade zitten en terwijl hij daar zat werden liedjes geboren. Liedjes waarin hij op zoek gaat naar wie zijn vader was, waarin hij afscheid neemt van zijn moeder en waarin hij beseft dat dit niet voor even is, maar voor altijd. 

Deze muzikale mijmeringen kruipen in je lijf: lachen, wenen, nadenken, kwaad zijn, … Tijdens deze voorstelling kan het allemaal. Benjamin Vermeulen doet de maskers uit van hoe verlies vaak wordt voorgesteld en toont hoe verlies er in het echt uit kan zien.

“De combinatie van muziek en verwoording heeft me geraakt, ontroerd en doen genieten. Sterk, kwetsbaar en authentiek.”